W pracy przestawiono analizę zagrożenia radiacyjnego w kopalniach i wokół kopalń rud miedzi KGHM Polska Miedź S.A. Analizę przeprowadzono na podstawie danych o poziomie radioaktywności zebranych przez służby kopalniane w latach 90-tych. Moc dawki w kopalniach nie przekracza 130 nGy/h, przy wartości średniej około 60 nGy/h. Moc dawki w okolicach KGHM nie odbiega od wartości typowych dla tego regionu. Wyróżniono dwie grupy wód: niskoaktywne, o stężeniach izotopów radu poniżej 3 kBq/m³ pochodzące z kopalń południowych oraz pochodzące z kopalń północnych wody o znacznym stężeniu izotopów radu, do 100 kBq/m³. Promieniotwórczość osadów kopalnianych jest jak na warunki górnictwa podziemnego niska - maksymalna zawartość izotopów radu wynosi 1,4 kBq/kg, przy średniej na poziomie 0,2 kBq/kg. Również w otoczeniu kopalń nie stwierdzono podwyższonej koncentracji nuklidów promieniotwórczych. Tylko w nielicznych miejscach badanych kopalń, pomiary stężenia energii potencjalnej alfa dawały wartości przewyższające 0,8 μJ/m³. Na podstawie zebranych danych oszacowano zagrożenie radiacyjne górników KGHM. Korzystano z uproszczonego, stosowanego w górnictwie wzoru. Średnie wartości rocznego efektywnego równoważnika dawki są, dla poszczególnych kopalń, na poziomie 0,2 ¸ 1,5 mSv.